« »
 
[]« 4 titulare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 113c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TITULARE4
4. TITULARE, Exarare, conscribere. Tabularium S. Vincentii Cenoman. :
Tituletur in pagina, ne labatur a memoria, quia Robertus de Poutorn dedit Abbati Ranulfo, etc.
Privilegium Ferdinandi Gonzales Comitis Castellæ ann. 957. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 176 :
Veilla Revellez hic testis. Tello Marillez hic testis. Joannes Titulavit.
Vita S. Eusebiæ Abb. :
Quæ vero occasio fuerit susceptæ fidei vel Regi vel ipsi genti, suis in locis plenissime polest inveniri, cujus hic summam libuit Titulare in indicium vel confirmationem nostræ narrationis.
Vide Titulatio litteralis. Proprie Per compendia scribere, notis excipere, abbreviare. Joannes Spencer-Smith, vir clarissimus, Cadomi ann. 1840. litteris scripturæ assimilatis expressit partem codicis MSS. sec. XV. ubi hæc leguntur :
Incipiunt quedam regule de modo Titulandi seu apificandi pro novellis scriptoribus copulate ; et iste modus Tytulandi servari potest in libris preciosis, etc.
Vide Titulatio.