« »
 
[]« 2 titulus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 114a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TITULUS2
2. TITULUS, Limes, meta. Aggenus :
Videmus igitur modo per terminos territoriales, et limitum cursus et Titulos, id est inscriptis lapidibus, plerumque fluminibus, nec non aris lapideis claudi territorium, atque dividi ab alterius territorio [] civitatis.
Gloss. Gr. Lat. : Στήλη, Cippus, Titulus. Nam titulus proprie lapis inscriptus, vel ipsa lapidis inscriptio. Hac notione lapideum titulum habet vetus inscriptio Salonæ, apud J. Sponium in Itiner. tom. 3. part. 2. pag. 5. Petrus Chrysol. serm. 154 :
Dominum prædiorum limitibus affixi Tituli proloquuntur.
Fortunatus in Vita S. Medardi cap. 5 :
Diebus quoque illis de cujusdam agri confinio controversia inter propinquos illius exorta est : cumque disceptarent alternatim, et jam furor iraque mentem præcipitaret, ille lapidi pedem superposuit, qui ejusdem agri divisor esse videbatur ; commotam ergo turbam dicto citius ab illa compescens seditione, Titulum hunc, inquit, horum jugerum limitem esse noveritis et confinium.
Hinc forte
Titulos vocamus instrumenta Chartarum, quæ prædiorum possessionem firmant, quove jure teneantur, indicant. Concilium Ticinense sub Benedicto VIII. PP. in Præfat. :
Prædia et possessiones aut tollunt, aut minuunt, aut quibusdam Titulis et scriptis colludio fabricatis, a nomine et jure Ecclesiæ alienant.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1121. tom. 1. Probat. Hist. geneal. domus reg. Portugal. pag. 3 :
Magnus est Titulus donationis, in quo nemo potest auctum largitatis irrumpere, nemo extra legum jura peripsere.