TOCHINARE, Tochinorum, hoc est prædatorum seu rebellium more agere ; unde Tochinatus, eorumdem facinus. Instr. ann. 1384. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 65. col. 2 :

Item ponunt ..... quod prædicti domini, sui complices ..... inde manupolia, congregationes illicitas in eorum terra, et de gentibus propriis et subditis terrarum suarum et patriæ vicinæ, oriri fecerunt quoddam genus, vulgariter dictum Tochini.

Et pag. 74. col. 1 :

Item negant ipsos de Nemauso cum dictis Tochinis Tochinasse, nec fuisse de eorum secta seu sacramento.

Comput. ann. 1383. ibid. pag. 50. col. 2 :

De condempnatione octingentorum milium francorum pro Tochinatu.

Vide Tuchinatus et infra Tuchinus.