« »
 
[]« 1 tonus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 124b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TONUS1
1. TONUS. Joan. Abrinc. de Offic. Eccl. pag. 63 :
Tres Psalmi... in Tono dicantur.
Id est voce altiori, et cantu inflexo, seu Gregoriano. Contraria notione pro cantu directo absque ulla inflexione in Synodo Limæ ann. 1582. tom. 4. Conc. Hisp. pag. 276 :
Diebus Dominicis et aliis festive colendis cantent Missas et Vesperas, et intra septimanam, ubi cantari non poterunt, recitentur in Tono.
Adde Regulam Toribii eodem tom. pag. 666. col. 1.
P. Carpentier, 1766.
Charta Odon. abb. ann. 1241. in Chartul. S. Dion. pag. 172. col. 1 :
Magna missa erit de anniversario ad majus altare, et servitium totum fiet in vigilia in Tono.
Vide Tonaliter.