« »
 
[]« Toreuma » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 126c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TOREUMA
TOREUMA, Vas, opus cælatum. Gloss. Gr. Lat. : Τόρευμα, Toreuma, Papias : Toreumata, vasa, quæ sunt a torno facta. Eadem habet Will. Brito. Joan. de Janua :
Toreuma, est tornatura, vel tornatum vas, vel quidquid tornatur et dolatur, sive vas sive lectus, sive aliud... Unde Prudentius, Pulchra mero veterique Toreumata rore rigantur.
In Psychom. v. 370. Vide Tornitalia. Torneure, ou vaissel torné, ou tout ce qui est fait à tour, in Gloss. Lat. Gall. Sangerm. Glossæ : Τορεύω, cælo, torno. Hesychius :
Τορνεύει, [] γλύφει. Τορνηταί, γλυπταί.
Fortunatus lib. 2. de Vita S. Martini :
Emblema, gemma, lapis, Toreumata, thura, falerna.
Idem lib. 4. Poem. 4 :
Spernit opum laqueos, unguenta, Toreumata fluxa.
Ruodlieb. fr. 4. vers. 46 :
Mensa sublata properat sustollere vasa,
Ne mingat catta, catulusve coinquinet illa,
Sedulus ac lavit, post in Toreuma reponit.
Vide Salmasium ad Solinum, ubi multa de arte Toreutica. Improprie vero
Toreuma, pro Toro, vel torali usurparunt Scriptores ævi inferioris. Salvian. lib. 4. ad Eccl. Cathol. :
Natant trincliniorum redundantium pavimenta ; vino nobili lutum faciunt ; mensæ eorum ac Toreumata mero jugiter madent.
Sidonius lib. 1. Epist. 2 :
Toreumatum peripetasmatumque modo conchyliata profertur supellex.
Lib. 2. Epist. 13 : Sericatum Toreuma. Petrus Damianus lib. 8. Epist. 14. pro aulæis videtur usurpasse :
Regem sane quis excepturus hospitio, quid prodest, si tota domus atria diversis Toreumatibus instruat, si per laqueria quæque carbasina vela suspendat ?
Toreuma, apud Smaragdum in Grammatica MS. in Glossa interlineari exponitur carmen nuptiale.