« »
 
[]« 2 tornatura » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 129b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TORNATURA2
2. TORNATURA, Modus agri, jugero respondens, nostris Arpent, apud Bononienses Italos præsertim, ut colligitur ex Rollandino in Tractatu seu Summa de Notaria scripta ann. 1265. Concilium Marzaliæ sub Honesto Archiep. Ravennatæ ann. 973 :
Ut concederet in duobus locis Tornaturas vinearum 30. videlicet in primo loco juxta Monasterium S. Isaiæ vineam unam, quæ tribus viis circumdatur, etc.
apud Ughellum in Archiepisc. Bonon. n. 47. Charta alia ann. 1175. apud eumdem in Episcop. Cæsenat. n. 38 :
Et quinquaginta Tornaturas terræ in Androna, etc... et 12. Tornaturas terræ in Gabanella, etc.
Charta ann. 1081. apud Hieron. Rubeum in Hist. Ravennate lib. 5 :
Nec non et ducentas terræ Tornaturas ad Canonicorum opus laborandas, positas in loco, qui dicitur, etc.
Alia ann. 1086. apud eumdem :
Videlicet quinquaginta Tornaturas terræ laboratorias, juxta podismo designatas, quæ positæ sunt in loco, qui dicitur Mutafeno.
Codex censualis MS. Irminonis Abbat. Sangerm. fol. 2. col. 2 :
Dalbertus colonus S. Germani tenet de terra arabili antsingam 1. inde facit Tornatura.
Guerardo hoc loco idem est quod Scara, Epistolarum, aliarumque rerum minoris ponderis ultro citroque perlatio.