« »
 
[]« Torniclum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 131c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TORNICLUM
TORNICLUM, Vestis species, qua collum circumcingitur, ad usum puerorum symphoniacorum in ecclesia S. Petri Insul. ex Comput. MS. ann. 1400. ejusd. eccl. :
Item Flotardo pro reparatione quatuor Torniclorum puerorum cum filo, vj. sol. Tourniquiau,
in alio Comput. ibid. Potest et de tunica seu veste ecclesiastica, aut militari, quam nostri vocabant Tornicle et Tournicle, intelligi. Inventar. MS. eccl. Camerac. ann. 1371 :
Une casure de vermeil velours, Tournicle et damaticle.
Chron. Fland. cap. 51. ubi de Henr. Luxemb. imper. :
Et fut monté sur un grant destrier, et avoit vestu un Tornicle d'or à aigle noir, etc.
Vide infra Turniclia.