« »
 
[]« 1 trabucus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 141a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRABUCUS1
1. TRABUCUS, f. Genus calceamenti. Charta Petri Abb. Cluniac. apud Baluz. tom. 5. Miscell. pag. 452 :
Trabucos vero et pedules fratrum primo custodi operis novæ Ecclesiæ imposui, cujus redditibus ..... propter novas emergentes guerras deficientibus, camerario...... injunxi, ut Trabucos et pedules fratribus provideret.
Occurrit alia notione in Trabuchus et in Trebuchetum.