« »
 
[]« Tremesium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 165c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TREMESIUM
TREMESIUM, etc. Idem quod Trimense triticum. Isidorus lib. 17. cap. 3 : Trimense triticum ideo nuncupatum, quia satum post tres menses colligitur. Τριμηναῖος πυρός, Dioscoridi lib. 2. cap. 107. In Gloss. Lat. Gall. Trimense, une maniere de blé, secourgon : nostris Tremés, aut Tremois, quod alii les Mars, vel Marsés. Illud, quod Itali Martiolinum, vel Martiollum vocant, ex eo, quod Martio mense seritur, ut ait Angelus Palea in Antidotar. Mesuæ cap. 111. Usatici urbis Ambianensis MSS. :
Nus ne doit mesurer pour vendre et pour acater blé ne Tramois fors à la mesure de Vidame.
Chartul. 21. Corb. fol. 85. v° :
Le carette........ de Tremois, doit ix. den.
Le Roman du Guesclin :
Failli nous est le vin, le bled et Tremois ;
Il nous convient manger chevaux et pallefrois.
Vide Consuet. Comitatus S. Pauli cap. 22. Charta S. Martini Pontisar. :
Medietas est de blado et alia medietas de Tremense.
Testamentum ann. circiter 1170. e Tabulario S. Remigii Rem. :
xi. sextaria siliginis, et xi. Tremenstrui... iii. minas siliginis et iii. Tremenstrui.
Charta ann. 1190. tom. 2. Monum. sacræ Antiq. pag. 545 :
Ubi autem eodem anno frumentum fuerit, sequenti anno eadem Ecclesia Tremisse possidebit.
Charta Alani Episc. Autiss. ann. circiter 1160 :
xii. bicheti Tramisii.
Tabular. Abbat. Hederæ fol. 107 :
Pro sex sextariis annonæ per singulos annos, tribus scilicet de ivernagio, et tribus de Tramoisio.
Tabularium S. Benigni apud Perardum ann. 1206 :
Istorum autem 3. jornalium unus erit in frumento, alius in Tremesio, tertius in veisatura.
Sed ibi legendum versatura, Gallis Jachere. Tabularium Prioratus Neronis-villæ fol. 12 :
Medietatem ivernagii, et medietatem Tremesii, etc.
Index MS. Beneficiorum Ecclesiæ Constantiensis fol. 21 :
Medietatem straminis et de yvernagio et medietatem de Tremesio.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Tremesagium, Eadem notione. Charta ann. 1203. e Tabulario Parthenonis de Crisenone :
Medietatem ybernagii, et aliam Tremesagii.
In alia ann. 1215. ibidem legitur Tramesagii. Charta ann. 1253. e Tabul. S. Mariani Autissiod. :
v. bich. frumenti, v. siliginis et x. Tremesagii super decimam de Cheriaco.
Tremsatica Satio, seu Satio trimensis tritici. Polyptychus S. Remigii Remensis :
Mansi ingenuiles 34. arat unusquisque ad hibernaticam sationem mapp. 1. habentem in longum perticas 60. in transversum perticas 6. ad Tremsaticam sationem similiter, faciat corvadas 4.
Infra :
Mansus ingenuilis 1. habet in taschereio, facit mapp. 1. ad Tremsaticam sationem, et donat decimam de annona.
Polyptychus Floriacensis :
Arant ad hivernaticum unusquisque (mansus) perticas 4. ad Tramisium 2.
Occurrunt eadem verba ibi non semel, ut et apud Baluzium tom. 2. Capitul. col. 1387. et seqq. ex Polyptycho Fossatensi. Codex Irminonis Abb. Sangerman. :
Arat ad hibernaticum perticas iv. ad Tramisem [] perticas ii.
Alibi legitur Tramisum, Tremis, Tremissum et Tremissa. Polyptyc. Fiscamn. ad ann. 1235 :
Debet dimidiam acram aratare ad hiemalia, et dimidiam acram ad Tremeis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Trimensile Semen. Libertates Calmæ ann. 1209. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 19 :
Per tres dies in anno mihi serviant, scilicet ad movendum garachia per unum diem, ad semina hiemalia per alium, ad semina Trimensilia per alium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Trimense dicitur quoddam genus ordei, quia satum post tres menses colligitur, etc. Joh. de Janua. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Trimense, une maniere de blé, segourjon.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Trimesium. Charta Guillelmi Episc. Autissiod. ann. 1171 :
Monachi Regniacenses tria sextaria annonæ Canonicis S. Petri persolvent, videlicet unum sextarium frumenti, aliud siliginis, tertium vero Trimesii.
P. Carpentier, 1766.
Tremis, in Annal. Trenorch. ad ann. 1573. inter Probat. ult. Hist. ejusd. abbat. pag. 293 :
Les Tremis furent aussi très-endommagés par les chenilles, que l'on excommunia du côté de Brancion.