« »
 
[]« Trencolus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 167c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRENCOLUS
TRENCOLUS, Ital. Treccolo, Qui res emit viliori pretio, ut carius vendat. Chron. Parm. ad ann. 1294. apud Murator. tom. 9. col. 827 :
Elevati fuerunt clamores et percussiones lapidum, bancorum et tabularum a pueris et Trencolis, et ab aliis hominibus stantibus in platea, etc.