« »
 
[]« Trianfacta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 175a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRIANFACTA
TRIANFACTA. S. Cyprianus Epist. 21 :
Pro se dona numeravit, ne sacrificaret ; sed tantum ascendisse videtur usque ad Trianfacta, et inde descendisse.
Ubi Pamelius locum fuisse opinatur, ubi sacrificabatur. Alii volunt locum esse, qui Romæ Tria fata dicebatur, de quo Procopius lib. 1. de Bello Goth. cap. 25. Anastasius pag. 116. etc. Vide Rosweidum ad Paulini Epistolam 38. et Baluzii notas ad hunc locum.