« »
 
[]« Triscurrium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 187b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRISCURRIUM
TRISCURRIUM, Papiæ Multiplex scurrilitas. Guibertus lib. 1. de Vita sua cap. 11 :
Quam miserabiliter extunc ad nostra sæcula pudor et honestas paulatim in virginea professione ruit, et res et species custodiæ matronalis extabuit, ut in omni earum habitudine sola possint notari Triscurria, ubi nil nisi jocularia sonant, et oculorum nutus et lingua.
Idem in Præfat. ad Hist. Hierosolymit. :
In id quod pie affectaveram fortasse a cunctis videndus, incessi, cachinnos ac Triscurria prætergrediens aliquorum, etc.
Legitur apud Juvenalem Sat. 8. nisi cum Scaligero legatur Transcurria a currendo. Vide Vossium in Etymol. v. Scurra, et Hofmannum in Triscurria.