« Trutzelmannus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 202b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TRUTZELMANNUS
TRUTZELMANNUS, Trutzscelmannus, Bernardo Itin. Jerosol. pag. 37.
et 195. Interpres, nostris Trucheman. De vocis etymo consule Menagium et
Dictionarium universale Trevoltianum.