« »
 
[]« 2 tuba » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 202c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TUBA2
2. TUBA, Præco, qui tuba aliquid promulgat. Stat. comitat. Venaiss. ann. 1443. cap. 72. ex Cod. reg. 4660. A :
Tubam concedet curia temporalis, curia spirituali requirente.
Quod sine notatu prætermittendum non est.