« Turcopuli » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 212b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TURCOPULI
TURCOPULI,
Milites levis armaturæ, ut auctor est W. Tyrius lib. 1. cap. 7. lib. 19. cap. 24. lib. 22. cap. 27. Turcopuli equites, in Additamentis ad Matth. Paris pag. 119. Sic porro dicti, inquit Ramundus de Agiles,
qui vel nutriti apud Turcos, vel de matre Christiana, patre Turco procreantur. Albertus Aq. lib. 5. cap. 3 :
Turcopoli gens impia et dicta Christiana nomine, non opere, qui ex Turco patre et Græca matre procreati, etc.Nempe quasi Turcorum filii ; ea enim vis est dictionis ποῦλος apud Græcos recentiores. Τουρϰόπουλα neutro genere effert Nicephorus Gregoras lib. 7. pag. 159. edit. Genev.
Turcopli, apud Rogerum Hovedenum pag. 660. ex Gallico Turcoples. Le voyage d'Outremer du
Comte de Pontieu MS :
Après le mangier, arcier et Turcoples vindrent au Soudan.Adde Villharduin. n. 168. His Alexium Imperatorem, aliosque Principes in bellis usos observant Scriptores Byzantini. Ordericus Vital. lib. 10. pag. 791 :
Turcopolisque, qui Geticæ locutionis et ritus patriæ, viarumque gnari erant, præeuntibus iter inierunt.Guibert. lib. 3. Hist. Hierosol. cap. 8 :
Ii, qui vocantur Turcopoli, quos non alios quam familiares ejusVide Odoricum Rainaldum in Annalib. Ecclesiast. ann. 1229. n. 3.(Alexii Imp.)Militias intelligimus, etc.
Turcopularius, Qui Turcopolis conductitiis præfectus erat, quo nomine erat dignitas in
Aula regum Cypri, de qua mentio fit in Assisiis Hierosol. MSS. et apud Stephan. Lusinian.
in Hist. Cypr. ut et apud Hospitalarios Equites. Statuta Ordinis Hospital. S. Joan.
Hierosol. tit. 19. § 7 :
Turcopolerius, Bajulivus Conventualis venerandæ linguæ Angliæ, dicitur a Turcopolis, qui ut in historiis bellorum a Christianis in Syria gestorum habetur, equites erant levis armaturæ.De ejus officio vide tit. 10. § 25. 26.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Turcoplarius de Rhodes, Prior Hospitalis S. Johannis Jerusalem in terra nostra Hiberniæ, in Litteris ann. 1408. apud Rymer. tom. 8. pag. 525.
Turcupler de Rodes,in aliis an. 1443. tom. 11. pag. 45.