« »
 
[]« Turnare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 213c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TURNARE
TURNARE, Vertere, Gall. Tourner. Ad calcem veteris Collectionis Canonum MSS. e Bibl. DD. Chauvelin Custodis Sigillorum Reg. legitur :
O beatissime, lava manus tuas, et sic librum apprehende, leniter folia Turna, etc.
Lex Bajwar. tit. 5. § 5 :
Si eum tantum cæderit et Turnaverit usque dum eum semivivum relinquat, etc.
Vereor ne hic legendum sit tranaverit, id est, traxerit, ut nos Gallice dicimus Traîner, trahere, raptare. Vide Trahere 1. Alii legunt Turbaverit. Vide Turbare. Turnare occurrit apud Ekkehard. in Chron. apud Pertz. Script. tom. 6. pag. 64. lin. 10. pag. 69. lin. 38. pag. 72. lin. 23. et alibi sæpe. Vide Tornare.