« »
 
[]« 4 turnus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 214c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TURNUS4
4. TURNUS, Versatile timpanum, seu locus ubi illud existit, apud moniales, vulgo Tour ; unde Thoreria, monialis turno præposita, Gall. Tourriere. Regula Fontis-Ebr. cap. 22 :
Neque liceat in Turno loqui vel audire, nisi petere vel respondere ; et solis illis, quibus intra et extra onus Turnorum commissum est.
Ibid. cap. 28 :
Thoreria cellam debet habere juxta Turnum, ut pulsantes præsentem inveniant, a qua responsum quam citius accipiant.
Vide supra Tornus 6.