« »
 
[]« Typicare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 220a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/TYPICARE
TYPICARE, Figurare, exprimere. Epist. Johannis de Varennis apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 569 :
Columba lætabunda, quæ ad arcam Domini ramum ferens olivæ, virentibus foliis pacem nuntiavit patriarchæ summo Noe, caput ecclesiæ Typicanti.
Acta S. Cassiani apud Illustr. Fontaninum in Antiquit. Hortæ pag. 359 :
Alter erat Paulus Typicans oracula rebus.
Will. Brito lib. 12. Philipp. de Virga Aaronis :
Fronduit, et subito produxit amygdala, flore
Virginis intactæ Typicans nova gaudia partus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Typice, Figurate, apud Vulgat. Interpr. 1. Cor. 10. 11. et in Epist. Hadriani PP. inter Concil. Hisp. tom. 3. pag. 94.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Typicosus, Figurativus, per imaginem expressus, ex vet. Cod. Emmeram. apud Pezium tom. 1. Anecdot. Præfat. pag. xxxix :
Hic aperit Typicosa novæ signacea legis
Quam statuit sub carne novi præsentia Regis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Typicus, Eadem notione, apud Tertull. de Patient. cap. 6. S. Hieronym. Epist. 9. aliosque Scriptores ecclesiasticos.
L. Henschel, 1840–1850.
Typifer, Figurativus. Arnoldus de S. Emmer. lib. 2. cap. 41 :
In hac ergo tam Typifera basilica, etc. ;
in qua scilicet ut cap. 40. narratur S. Trinitas, quatuor Evangelia, etc. numero columnarum, altarium, etc. exprimebantur typice.
L. Henschel, 1840–1850.
Typicare, Formare. Virgil. Gramm. pag. 147 :
Ex prædicto participio Typicata sunt.
Et mox : Typicale nomen.