VACANTES, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Vacantes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 223b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VACANTES

VACANTES, dicuntur Supernumerarii Magistratus, qui Codicillos magistratuum, annonas præterea et salaria dignitatis obtinebant a Principe, licet nullam functionem agerent. Ita vacantes Tribunos non semel habet Ammianus, ubi consulendus Henricus Valesius pag. 68. ut et Casaubonus ad Lampridium, et Jacobus Gothofredus ad leg. ult. Cod. Th. de Agentib. in reb. (6, 27.)

Vacans Ecclesia, Σχολάζουσα ἐϰϰλησία dicitur, quoties viduata est, vel titulus a nullo possidetur. Episcopus vero, vel Clericus σχολάζων nuncupatur, qui ab hostibus, paganis, vel hæreticis sede vel titulo pulsus est. Vita S. Virgilii sæc. 3. Bened. part. 2. pag. 313 :

Unum Vacantem Episcopum nomine Liuti ibidem advocavit, qui ipsam discordiæ ecclesiam consecravit.

Vide Glossar. med. Græcit. col. 1510.

Vacantes Terræ, Desertæ, incultæ, in leg. 3. Cod. Th. de Veteranis (7, 20.), quæ in leg. 8. eod. tit. Vagantes, quomodo nostri eadem notione Terres vaines et vagues, in plerisque Consuetud. municipalibus. Vains lieux, in Litteris Roberti Ducis Burgundiæ ann. 1282. inter Ordinat. Reg. Franc. tom. 4. pag. 381.

Hostel wide et Vacque,

ubi nullus habitat, in Charta ann. 1455. ex Chartul. Latiniac. Vide Vagantes.

Vacans Mulier, Vidua, Marciano JC. Vacans nostri, pro Absens, absentes, dixerunt. Tabular. Sangerm. ann. 1467 :

Les abbé et prieur dudit S. Germain estoient Vacans.