« »
 
[]« Vacivus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 225c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VACIVUS
VACIVUS, Otiosus. Regula Magistri cap. 18 :
Et si alii fratres sequestrantur in alio laboris opere, tales sequestrentur, qui Dei plus possint præsentiam timere, præoccupato in coquina Præposito, cum negligentiore remanente Vacivo Præposito ; ut et vicibus honorem impleant emendandi, et vicibus humilitatem exerceant serviendi.
Alias Plauto, et aliis, Vacivus est vacuus. In Glossis vero Lat. Gr. Vacivus, exponitur εὔϰαιρος, i. opportunus, tempestivus. Vide Vacantivus.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vaciva Bestia, Ex vacca nata, Italis Vaccino. Statut. Montis Regal. fol. 306 :
Item pro qualibet bestia Vaciva sol. den. octo.
[]