« »
 
[]« 1 vallare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 239a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VALLARE1
1. VALLARE, Obsidere. Charta Casimiri Reg. Polon. ann. 1335. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 508 :
Ipsorum castra, fortalitia et possessiones Vallare et expugnare tenebitur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vallare Castrum, Militibus ad defendendum munire. Hist. Glabri Rodulphi apud Duchesn. tom. 4. pag. 19 :
Vallaverat enim illud (castrum) Landrici Comitis exercitus, nec non ejusdem loci familiares viri, hostium siquidem metuentes sacri gregis diremptionem.