« »
 
[]« Vaniloquium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 242a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VANILOQUIUM
VANILOQUIUM, Ματαιολογία, Frustratio : ματαιολόγος, Vaniloquus, in Gloss. Græc. Lat. Leo III. PP. Ep. 1 :
Omnes rationem reddituri sunt Domino de Vaniloquiis.
Occurrit in 1. et 2. ad Timotheum, ut Vaniloquus, in 1. ad Titum, in Capitul. Aquisgran. ann. 789. cap. 69. in Capitul. 1. Caroli M. incerti ann. cap. 36. etc. Pro Fictio, commentum occurrit in Thangmari Vita Bernwardi apud Pertz. Scriptor. tom. 4. pag. 779 :
Bernwardus Ep. divina inspiratione doctus non ejus Vaniloquio attendens, obligationis suæ anathema illi retexit.
Vaniloquens, in Oberti Cancell. Annal. Genuens. apud Murator. tom. 6. col. 302 :
Istos videtis Vaniloquentes, et de uno ad aliud sine mora transeunt.