« »
 
[]« 2 vantus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 243b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VANTUS2
2. VANTUS, perperam pro Vancus, et ex mutatione b in v pro Bancus, Scamnum, sedile. Charta ann. 1329. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 90 :
In dicta platea communi, præsentibus dictis consulibus,....... cum quadam guisarma supra quemdam Vantum seu sotum decapitavit dictum Geraldum.