« 1 variola » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 245c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VARIOLA1
1. VARIOLA, Boa, Medicis, Gall. Petite
Verolle.
<cit>Glossæ MSS. ad Alexandrum Iatrosophistam :
Species turpedinis, quam vulgus Variolas dicit.</cit>
<cit>Constantinus African. lib. 2. Pantechn. cap. 14 :
Variolæ sunt multæ pustulæ in toto corpore, aut ex majori parte dispersæ, aut in uno membro, in aliis non. Antiqui vocant has ignis carbones : Siculi Filias ignis.</cit>
<cit>Marius Aventic. :
Vide Miracula S. Ludgeri
Episcopi Mimigard. n. 21. 25. al. 29. 33. lib. 2. Miracul. S. Bertini cap. 13. Bern. Thesaurarium apud Murator. tom. 7. col.
767. et Salmasium de Anno climacterico pag. 726. Variolas
Græci ἐϰθύματα et ἐξανθήματα vocant.Hoc anno morbus validus cum profluvio ventris et Variola Galliam Italiamque valde afflixit.</cit>
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Variolus, Eadem notione. Miracula B. Jacobi Philippi tom. 6. Maii pag. 171 :
Joanna..... ob Variolum lumen amiserat oculorum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vayrola, Eodem intellectu. Miracula S. Yvonis tom. 4. Maii pag. 572 : Macula nata fuit in oculo puellæ post assumtam infirmitatem quæ vocatur Vayrola.Vide Picota.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vayrora, Pari significatu. Acta S. Francæ tom. 3. April. pag. 384 : Cæcitas occasione Vayrorarum exorta per S. Francam est curata.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Variolosus, Punctis variolarum deformis. Appendix ad Agnelli Pontific. apud Murator.
tom. 2. pag. 214. col. 1 : Statura pusillus, oculos habens parvos, magnum os, et magnos dentes habens, Variolosus in facie, etc.