UDO, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Udo » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 258c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VDO

UDO, Calceamentum laneum, vel ex pilis hircinis, Martiali lib. 14. Epigr. 140. dicitur, quod aliis Odo. Donatio Constantini M. in lectionibus variis ad Anastasium Biblioth. pag. 255. edit. Reg. :

Et ut amplissime Pontificale decus præfulgeat, decernimus et hoc, ut Clerici S. R. Ecclesiæ mappulis et linteaminibus, id est, candidissimo colore decoratis equos equitent ; et sicut noster Senatus calceamentis utitur cum Udonibus, id est, candido linteamine illustrentur, et ita cœlestia sicut terrena ad laudem Dei decorentur.

Ubi Græca σανδάλια λευϰὰ διὰ ὀδονίων. Vide Salmasium ad Lampridium pag. 221. et Gloss. med. Græcit. Constitut. Mellic. ann. 1625. in Chron. ejusdem Monast. pag. 785 :

De interioribus vestibus, item de mappulis, sudariis, Udonibus et ejusmodi, Prælato relinquitur, et unicuique pro necessitate sufficienter, honeste et rationabiliter juxta regulam provideat.

◊ Eamdem vocem usurpant Scriptores recentioris ævi, pro equi stragulo coactili. Glossæ Gr. Lat. : Ἐμπίλιον, Udo. Bulla Paschalis II. PP. ann. 1217. apud Ughell. in Papiens. Episcop. :

Tam tibi quam tuis successoribus concedimus in processione palmarum, et feriæ secundæ post Pascha equum album equitare Udone coopertum, etc.