« »
 
[]« Vefaba » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 260b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VEFABA
VEFABA, Parva faba. Gloss. Isid. Ubi advertere est particulam Ve interdum minuere ; quæ etiam aliquando in malam partem accipitur ut supra Vecordialis.