« »
 
[]« 1 venalitas » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 265b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENALITAS1
1. VENALITAS, Venditio, nundinatio, a Gall. Venalité. Bulla Martini I. PP. inter Libert. Monast. S. Amandi :
Et qui electus fuerit (abbas) sine dolo vel Venalitate aliqua ordinetur.
Charta Henrici I. Fr. Reg. ann. 1052. apud Stephanot. in Antiquit. Bened. MSS. Claromont. pag. 345 :
Absque omni Venalitate et munere instituatur.