![[]](img/image.png)
VENTILARE, Movere aliquid ad ventum captandum, apud Apicium lib. 1. cap. 7. Eventer, nostris.
Ventilare, Inquietare. Charta Henrici Imp. ann. 1082. apud Ughellum tom. 1. part. 1. pag.
743 :
Nemo vero eorum per placita Ventilare, vel inquietare præsumat.Legendum forte ventitare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ventilare Causam, Eam agitare, de ea disputare, disserere. Judicium ann. 1027. in Append. ad Marcam
Hispan. col. 1042 : Cumque diu hæc causa fuisset Ventilata coram jam dictis omnibus, etc.Occurrit etiam in Statutis Cadubrii lib. 2. cap. 14. et alibi. Ventiller, eadem notione, nostri dixerunt. Litteræ Caroli V. Reg. Franc. ann. 1367. tom. 5. Ordinat. pag. 25 :
Et toutes leurs causes mues et à mouvoir soient Ventillées et determinées ou temps avenir et en touz cas, en nostre chambre de Parlement.
Ventilare Cornibus. Liber 1.
Machabæorum cap. 7 :
Et exierunt de omnibus castellis Judææ in circuitu, et Ventilabant eos cornibus, et convertebantur iterum ad eos, et ceciderunt omnes gladio, et non est relictus ex eis, nec unus.Erchempertus in Hist. Langob. :
Atque cuneum eorum scindens, gladiis Ventilavit.Infra :
Positoque præsidio pugnatorum in camisia, vicissim eos cornibus Ventilabat.Vide Lud. de la Cerda in Advers. cap. 80. § 16.
Ventilare, Vox recepta in re magica, de qua multa Jac. Gothofr. ad leg. 5. Cod. Th. de
Malefic. et de Mathematic. (9, 16.)
Ventilare. Supplex Libellus
Monachorum Fuldensium Carolo M. oblatus § 15 :
Nec mercimonia aliqua ab aliquibus ibi Ventiletur.