« »
 
[]« Venustare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 275c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VENUSTARE
VENUSTARE, Ornare, decorare, comere. Acta S. Franciscæ Rom. tom. 2. Mart. pag. 168*
Vidit animas illarum feminarum quæ in vita sua se Venustabant
. Occurrit in Gloss. Gasp. Barthii ex Baldrici Hist. Palæst. apud Ludewig. tom. 3. Reliq. MSS. pag. 206. Ita etiam legendum pro Venustrare in Litteris Johannis Reg. Franc. ann. 1361. tom. 4. Ordinat. pag. 393 :
Rite tamen censuit (Regalis magnificentia) illos copiosioribus gratiis et honoribus ac franchisiis et libertatibus debitis Venustrare quos novit...... regii culminis..... zelatores.