« »
 
[]« 1 vernare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 283c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VERNARE1
1. VERNARE, Florere. Acta S. Cassiani apud Illustr. Fontanin. in Antiquit. Hortæ pag. 347 :
Prosapia Vernas gestorum, et simplicitate refulges.
Occurrit rursum pag. 356. et apud Marten. in Litter. pag. 46.