« Vertonica » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VERTONICA
VERTONICA, ϰεστός, in Gloss. Lat. Gr. Salmasius, cui
accedit Rigaltius ad Onosandrum emendat, ven. tunica, id
est Veneris tunica : nisi, inquit idem Rigaltius, legendum sit
Vettonica, ϰεστός, de qua herba ac voce egit
Antonius Musa. Hæc in Castigat. Gloss.