« »
 
[]« Vestigare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 292c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VESTIGARE
VESTIGARE dicitur dominus, cui jus competi persequendi suos homines, cum eo inconsulto ad alium dominum transierunt. Compositio inter Mathildem Teneræmundæ dominam et Joannam Flandr. Comit. ann. 1221. apud Miræum tom. 1. pag. 741. col. 1 :
Talis est conventio..... quod neutra potest Vestigare et sequi servos, nequealbinos ;.... de uno dominio in alterum ; sed et in feudis potest Vestigare et sequi, et earum homines sequentur, ubicumque solebant.
Vide in Secta 4.