« »
 
[]« Veternare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 297b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VETERNARE
VETERNARE, Abolere, antiquare. Disput. Benedicti Levitæ adv. Felicianos, apud Baluz. tom. 5. Miscell. pag. 32 :
Et e contra Feliciani infandi adoptivum eum (Christum) Veternare contendunt.