« »
 
[]« Viaductus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 304b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIADUCTUS
VIADUCTUS, Idem quod in aliis Chartis Exitus, Ingressus dicitur, Reditus annui aliaque terrarum commoda quæ exeunt et proveniunt ex aliqua re, fructus prædii. Charta ann. 1043. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 407 :
Cum Viaductibus, vel reductibus, quæ ipsa spelunca Dei adquisivit in comitatibus omnibus, et cum omnibus terminibus suis, etc.
Vide Exitus 1.