« »
 
[]« Vians » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 305b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIANS
VIANS, Vivens, Ital. Vivente. Charta ann. 1164. inter Probat. tom. 2. novæ Hist. Occitan. col. 603 :
Notum sit quod ego Raymundus comes S. Egidii cognosco et confiteor villam S. Saturnini allodium et proprietatem esse B. Petri Cluniacensis : sed propter amicitiam quam monachi erga me habebant, et ut per meam defensionem villa ipsa in commercio Viancium magis augeri possit, statuimus, etc.