« »
 
[]« 2 viarius » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 307a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIARIUS2
2. VIARIUS, Carceris custos, cujus officium Viaria appellabatur. Charta Ludov. X. ann. 1314. in Reg. 50. Chartoph. reg. ch. 118 :
Nuper defuncto Viario seu geolario geolæ Silvanetensis, qui jure hæreditario Viariam seu geolam loci ejusdem tenebat, officium Viariæ seu geolæ hujusmodi cuidam alii concessimus. Voyer
vero, qui prædii culturæ invigilat, in Lit. remiss. ann. 1407. ex Reg. 162. ch. 95 :
Au lieu de Choues ou mandement d'Auberive (en Dauphiné) icellui chevalier avoit pluseurs biens, et y tenoit un Voyer, qui faisoit illec les labourages.