« »
 
[]« Vicissitudinarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 321a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VICISSITUDINARIUS
VICISSITUDINARIUS, Reciprocus, alternus. Charta ann. 1238. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 58 :
Vicissitudinaria obsecundatione alterutrum obligemur in evum.
Litteræ Caroli Principis Salernit. ann. 1289. apud Rymer. tom. 2. pag. 443 :
Ut ad pacis intentum, Vicissitudinariis hinc inde tractatibus..... venire laudabiliter valeamus.
Adde Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 1587. Vide Vicissere.