« Vicomercatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 321a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VICOMERCATUM
VICOMERCATUM, Nomen loci proprium ex Italico Vico et Mercato, Vicus ubi
mercatum seu emporium fit. Bonincontrus in Chronico Modoet. apud Murator. tom.
12. col. 1134 :
Raynerolus de Pirovano dictæ contratæ nobilis, custos castri, mandavit ad Vicomercatum Marco, ut sine dilatione ei mitteret auxilium, sine quo mala erat ei defensio.