« »
 
[]« 2 victualia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 322a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VICTUALIA2
2. VICTUALIA, singulare non habet, γυμνασίαι τῶν μονομάχων. Gloss. Lat. Gr. ubi codex Reg. habet Vectualia, Sangermanensis legit Vactualia, quod vero proximum est ; legendum enim Battualia. Vide Battuere.