« »
 
[]« Vierscara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 325b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIERSCARA
VIERSCARA, Belgis Vierschare, Tribunal, ubi de rebus cum civilibus, tum criminalibus suprema sententia judicatur : a Schare, Belgis turma, collectio, Saxon. Scaru, idem. Consuetud. Furnenses ex Tabul. Audomar. :
Quicumque fur cum pronuntia captus fuerit debet in Vierscara adduci et ibi debet audiri allegationes.
Ibidem :
Quicumque in Vierscara bannita tumultum vel clamorem fecerit, emendabit 2. sol. Quicumque in Vierscara uni coratori contradixerit, cuilibet coratori ibidem præsenti emendabit 18. sol.
Rursum :
Quicumque clamorem suum fecerit super aliquem in Vierscara et ipse firmaverit se habiturum auxilium coratorum, et defecerit, emendabit Comiti 3. libras.
Vide Vircharnia. Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 811. Haltaus. Gloss. Germ. col. 1650. voce Schrannen, et col. 92. voc. die vie Bœnke.
P. Carpentier, 1766.
Lit. Caroli VIII. reg. Franc. ann. 1483. inter Observat. ad Hist. ejusd. reg. pag. 395 :
Mais en tant que touche les cas criminels, bannissemens et relégations, dont lesdits de Bruges cognoissent en la forme que l'on dit les Franches vérités, et d'estre mandez d'estre à la Vierschare, etc.
Vide infra Virscara.