« »
 
[]« Vignalis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 328b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIGNALIS
VIGNALIS, Ager vineis consitus, Gall. Vigne, alias Vignau. Codex reg. 4189. fol. 20. r° :
Item unum Vignalem positum supra S. Felicem.
Lit. remiss. ann. 1474. in Reg. 195. Chartoph. reg. ch. 1195 :
Les supplians osterent du chemin icellui compaignon et le mirent en ung Vignau.