« »
 
[]« Vigorare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 328b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIGORARE
VIGORARE, Corroborare, confirmare, vigorem præstare. Charta Henrici III. Regis ann. 1040. apud Marten. tom. 2. Ampl. Collect. col. 60 :
Bannique nostri impositione, ne deinceps quisquam hæc audeat infringere, Vigoramus.
Bulla Leonis IX. PP. apud Mabill. tom. 4. Annal. Bened. pag. 735. col. 1 :
Eadem quoque firmitate Vigoramus acta et instituta Regum Clodovei, Dagoberti, Childerici, Theoderici, qui eadem præceptis suis confirmaverunt.
Arnaudus in Rosario [] MS. lib. 2. cap. 7 :
Deinde Vigora ignem paulatim donec habeas totum aerem igne mixtum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vigorari, Vires acquirere. Rolandini Patav. Chron. apud Murator. tom. 8. col. 322 :
Quantum homines in mœrore tabescunt, tantum in lætitia Vigorantur.
Adde Marten. tom. 8. Ampliss. Collect. col. 447.
Vigoratus, Vigore præditus, Vigoureux. Dudo lib. 3. de Act. Norman. pag. 128 :
Cernens eum Vigoratum et præcellentem in omnibus factis, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vigoratus, Excitatus, accensus. Charta Balduini Comit. ann. 1084. inter Instr. tom. 3. Gall. Christ. novæ edit. col. 22 :
Dei inspiratione compunctus et matris prædictæ confortatione Vigoratus, tunc consensit, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vigorose, Acriter, strenue, Gall. Vigoureusement. Hist. Cortus. lib. 2. apud Murator. tom. 12. col. 801 :
Cum forte quadraginta equitibus qui eum Vigorose sunt sequuti, pertransivit pedites prædictos, etc. Ut fidelitatem domini sui Vigorosius resumant et conservent,
in Charta ann. 1244. apud Rymer. tom. 1. pag. 271.