« Vimarium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 336b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIMARIUM
VIMARIUM, Procella, tempestas.
Regestum Castri Lidi in Andibus f. 52. v. :
Et poeut prendre la bruiere sans fauchier en lou ou il a bois. Et poeut prendre les arbres arrachiez et brisiez sans Vimaire ; et se Vimaire i avient, il n'i ont riens. Vimaires est quant l'en puet voir cinq arbres chaieiz tout d'une veuë.
P. , 1766.
◊ Calamitas, casus quivis
adversus. Vimarium glaciei, in Transact. inter abb. S. Albini et abbatis.
Fontis-Ebr. ann. 1229. ubi et Vimarium guerræ.