« »
 
[]« Vinciales » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 339b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VINCIALES
VINCIALES. Excerpta Cæsarii Heisterbach. apud Leibnit. tom. 2. Script. Brunsvic. pag. 523 :
Tempore discordiæ inter Ottonem et Philippum, in oratorium S. Goari confessoris... firmissimum, tum propter situm loci, tum propter Vinciales se, suaque transtulerunt.
Ubi legendum videtur Provinciales. Vide Provincialis.