VIRIDIARIUM 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 viridiarium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 351a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIRIDIARIUM1

1. VIRIDIARIUM, Viridigarium, pro Viridarium, qua voce usus Suetonius. Glossæ antiquæ MSS. : Paradisum, Viridiarium. Jo. de Janua : Viridarium, locus ubi sunt viridia. Gloss. Gr. Lat. : Ἀνθών, viridarium. Verger nostris : Italis, Verzario : Verjan, Poetis Provincialibus : Bergée, in Foris Beneharn. tit. 1. art. 20. Gloss. Gr. Lat. MSS. : Ἀνθεών, Viridiarium. Editum habet Viridarium. Aliud Gloss. MS. ἀνθών, Viridarium. Leo Ost. lib. 2. cap. 26 :

Viridiarium etiam, quod est ad Pontem Casulini.

Viridarium etiam aliquoties legi in Pandectis Florentinis observat Cujacius ad Ulpian, tit. 6. unde inquit, et Viridiarium alii deduxere, Viridarium habent plerique. Tabul. S. Victoris Massil. :

Viridiarium prope ipsas mansiones est postea factum.

Vita B. Heldradi Abbat. Novalicensis num. 2 :

Composuit pulcherrimum ibidem Viridarium, ex qao cuncti venientes habere possunt edulium.

Charta ann. 1246 :

Laudamus vobis D. Henrico Sistaricensi Episcopo totum Viridarium, sive hortum sanctæ Sistaricensis Ecclesiæ.

Chron. S.

Trudonis lib. 10 :

Sunt et atria et porticus ante has utrasque cameras, et Viridarium spatiosum et delectabile hospitibus cum pluribus lignis diversos fructus ferentibus.

Vide Hildebertum Cenoman. in Vita S. Hugonis Abbat. Cluniac. Albertum Aqu. lib. 3. cap. 15. etc.

Viridigarium, Eadem notione. Formulæ veteres Lindenbrogii n. 79 :

Cum... vineis arpennorum quatuor, Viridigariis, silvis, pratis, etc.

Ubi perperam putavit vir doctus esse adjectivum silvæ, cum distingui verba debeant. Charta ann. 869. in Append. ad Marcam Hisp. col. 792 :

Cum domibus, ædificiis, curtiferis, Viridigariis, hortis, vineis, etc.

Adde Tabular. Bituric. et Stephanot. tom. 3. Antiquit. Bened. Pictav. MSS. pag. 344. Tabularium S. Cypriani Pictavens. :

Cum terris, mansionibus, curtiferis, ortilis, Viridigariis, vineis, pratis, etc.

Occurrit præterea in Charta Fulconis Comit. Andeg. ann. 1033. et aliis non semel.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Virigarium, Pari intellectu. Charta ann. 1000. in Append. ad Marcam. Hisp. col. 956 :

Iterum cedo jure ac ditioni supradictarum ecclesiarum... Virigario consito lateribus eorum sicut habere debent per nota illorum ciminteria.

« 2 viridiarium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 351b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VIRIDIARIUM2

2. VIRIDIARIUM, Cœmeterium Monasterii pro Monachis, seu atrium quod cingunt claustri porticus in Monasteriis, vulgo le Preau. Tabularium Prioratus de Domina in Delphinatu :

Eo tenore ut eos in sua reciperent societate, et si ad exitum vitæ ad tantam egestatem devenerint, ut, quod tribuant, non habuerint, pro hoc dono in Viridiario eos sepeliant.

Alibi :

Et ut Monachi sepeliri nos dimittant in Viridario suo.

Vide Pratum.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Antiquior est hujus vocis ad cœmeterium significandum accommodatio. Romanis quippe ita nuncupabatur quæcumque subdialis sepultura, ut observat Raphael Fabretti in Inscript. antiq. pag. 225. quæ Viridiarium a monumento, tanquam locum apertum ab operto distinguunt.