« »
 
[]« Vitalia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 358c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VITALIA
VITALIA, Corporis partes, unde vita potissimum pendet. Nicolaus Specialis de Reb. Sicul. apud Murator. tom. 10. col. 943. et in Marca Hisp. col. 620 :
Quam (bipennem) cum idem Guillelmus requireret, Rogerius telum educens ex vulnere, illudque cominus in hostem vibrans, ejus Vitalia ferro trajecit.
Vitalia, intestina, quia in vita, i. anima continentur, in Glossis Biblicis MSS. Anonymi. Pro intestinis passim occurrit apud scriptores medii ævi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Vitalia, Victui utilia aut necessaria. Formulæ vett. apud Bignon. cap. 13 :
Aurum, argentum, drapalia, arma, vinum, annonam, vel Vitalia sua per suas claves commendasset ad custodiendum, etc.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Vitailles. Stat. ann. 1304. tom. 1. Ordinat. reg. Franc. pag. 426. art. 7 :
Et est à entendre que quiconques voudra, puisse droite voye, sans fraude, amener et faire amener à Paris, pour l'aisement de la ville, toute maniere de grains et de Vitailles.
Lit. remiss. ann. 1391. in Reg. 140. Chartoph. reg. ch. 303 :
Il ot certaines sommes d'argent, Vitailles et autres choses des habitans dudit lieu.
Hinc Vitalier, pro Cibaria, annonam colligere, vel vivere, in aliis Lit. ann. 1362. ex Reg. 93. ch. 154 :
Lequel suppliant aidoit les ennemis à Vitalier seur le plat païs, par lequel il couroient.
Vide Victualia 1. et Vitellatio.