« Ulvetum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 364c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VLVETUM
ULVETUM, Locus ubi crescunt ulvæ. Gemma. Haud scio cur Vossius lib. 3. de Vitiis
serm. cap. 56. rescribendum putet Ulmetum, et ulmi : nota quippe vox
Ulva Virgilio et Ovidio pro herba palustri.