« »
 
[]« Vocaliter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 372a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VOCALITER
VOCALITER, Voce, ore. Testam. Audoyni card. Ostiens. ann. 1363. in Cod. reg. 4223. fol. 139. v° :
Omne aliud testamentum vel codicillum per me hactenus in scriptis vel sine scriptis, aut Vocaliter seu verbaliter factum cassans.
L. Henschel, 1840–1850.
Vocaliter, Nominatim. Privil. Ludov. Imper. ann. 1318. apud Guden. in Sylloge Diplom. pag. 489 :
Universis et singulis, a quibuscumque districtibus illic confluentibus aut venientibus....... pax et tranquillitas sit libera et secura ; his tantummodo exceptis, qui disposcentibus suis excessibus Vocaliter sunt proscripti.