VOCATIO 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 vocatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 372b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VOCATIO1

1. VOCATIO, Res, possessio, in quam aliquis vocem, seu jus habet ; vel districtus intra quem illa consistit. Placitum ann. 933. inter Probat. novæ Hist. Occitan. tom. 2. col. 69 :

Quod nullus comes, seu vicecomes, nec vicarius, nec centenarius, nec ullus homo in eorum (monachorum) Vocatione, in illorum monitate prendidisset nec boves, nec caballos, etc.

Vide Vox 4.

VOCARI. 2. VOCATIO © École des chartes.

« 2 vocatio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 372b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VOCATIO2

2. VOCATIO, Vox in asceticis frequens, Gr. ϰλῆσις, Officium. Cæsarius Arelat. serm. 17 :

Et ideo non solum frequenter, sed multis vicibus deprecor, ut unusquisque vestrum Vocationem suam consideret, et in quocumque statu vel gradu a Domino vocatus est, in eo permaneat, si non vult in æternum perire, nisi forte in melius proficiendo ad districtiorem vitam ascendere cupiat.

Vocatio, in Litaniis, cum sancti alicujus nomen decantatur, in Concilio Cloveshoviensi ann. 747. cap. 17.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Vocatio Dominica, E vita excessus Domino vocante, mors. Forma electionis Episcopi apud Acher. tom. 8. Spicil. pag. 154 :

Igitur metropolitano Dominica Vocatione rebus humanis vitaque perfuncto, etc. Sua Vocatione præscita,

in Vita MS. S. Martialis Lemovic.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nostri Vocation de signis et nutibus dixerunt. Lit. remiss. ann. 1409. in Reg. 164. Chartoph. reg. ch. 191 :

Guillaume Erambourt doubtant que le mary de sa fille ne s'aperceust de telles Vocations, etc.