« »
 
[]« Urvus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 8, col. 385a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/VRVUS
URVUS, Aratri curvatura proprie : item, Sulcus aratro designatus, intra [] quem urbem ædificarent. Rolandin. Patav. in Chron. Tarvis. apud Murator. tom. 8. col. 249 :
Et quia scivit quod antiqui magnates respiciebant ascendens, cum volebant condere civitates ; et faciebant ipsimet Urvum cum aratro, quo circumdabant civitates, unde dictæ sunt urbes, etc.
Vide Urbatus.